Η μελέτη του σύμπαντος και η παρατήρηση του από τους αστρονόμους απαιτεί ανοιχτό χώρο και τηλεσκόπια. Ομως, για να κατανοήσουμε τα σαφώς λιγότερα ορατά, αλλά πολύ σημαντικά, μέρη του σύμπαντος , όπως τα νετρίνα και η σκοτεινή ύλη, οι επιστήμονες κινούνται μάλλον υπογείως.\r\n\r\nΤα υπόγεια εργαστήρια προσφέρουν στους επιστήμονες προστασία από το μεγαλύτερο μέρος του «θορύβου» που δημιουργούνται από άλλα είδη σωματιδίων που εισέρχονται από τη Γη , όπως οι κοσμικές ακτίνες και άλλες ακτινοβολίες από το σύμπαν .\r\n\r\nΦυσικά , είναι κάπως περίπλοκο να κατασκευαστεί ένα εργαστήριο υπογείως , έτσι οι επιστήμονες πρέπει να γίνουν δημιουργικοί . Μερικές φορές οι ερευνητές εργάζονται σε παλιά ορυχεία, ή ανοίγουν μεγάλες σήραγγες για να χωρέσουν τους επιταχυντές σωματιδίων.\r\n\r\nΤα διασημότερα υπόγεια εργαστήρια βρίσκονται σκορπισμένα σε δύο ηπείρους και αναζητούν απαντήσεις σε ερωτήματα όπως: πώς σχηματίστηκε το σύμπαν , πώς δημιουργούνται τα σωματίδια και ποια είναι η αληθινή φύση της σκοτεινής ύλης.\r\n\r\nΥπόγειο ερευνητικό εργαστήριο της Μανιτόμπα\r\n\r\nΕίναι μέρος του Κέντρου Ατομικής Ενέργειας του Καναδά, βρίσκεται σε βάθος 440 μέτρων κάτω από τη Γη και μελετά τρόπους αποθήκευσης καυσίμου σε μια βραχομάζα χαμηλής διαπερατότητας.\r\n\r\n\r\nΓιγάντιος υπόγειος ανιχνευτής Xenon στη Νότια Ντακότα\r\n\r\nΒρίσκεται θαμμένος 1,5 χιλιόμετρο κάτω από το έδαφος και αναζητά σωματίδια που θα μπορούσαν να εξηγήσουν την διαστολή του σύμπαντος. Η καρδιά του πειράματος είναι ανιχνευτής xenon γεμάτος με υγρό 370 κιλών, που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση των σωματιδίων.\r\n\r\n\r\n\r\n Εθνικό εργαστήριο Γκραν Σάσο\r\n\r\nΒρίσκεται 1.400 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Γης ανάμεσα στο Λ’ακίλα και το Τεράμο της Ιταλίας, περίπου 120 χιλιόμετρα μακριά από τη Ρώμη και είναι αφιερωμένο στην έρευνα για τα νετρίνα, τις κοσμικές ακτίνες και άλλα είδη σωματιδίων που προέρχονται από το διάστημα.\r\n\r\n\r\n\r\nΥπόγειο εργαστήριο Σουδάν\r\n\r\nΣτεγάζεται σε ένα παλιό ορυχείο σιδήρου στην Μινεσότα περίπου 800 μέτρα υπογείως και φιλοξενεί πολλούς ανιχνευτές που μελετούν τα θεμελιώδη σωματίδια που συνθέτουν το σύμπαν μας. Στο εργαστήριο γίνονται, μεταξύ άλλων, πειράματα για την αναζήτηση και τη φύση της σκοτεινής ύλης και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των νετρίνων (υποατομικά ουδέτερα σωματίδια ουδέτερη)\r\n\r\n\r\n\r\n Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων\r\n\r\nΒρίσκεται σε βάθος 175 μέτρων στη Γενεύη της Ελβετίας και από τα κεντρικά της οργάνωσης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN), θεωρείται ως ο μεγαλύτερος και πιο ισχυρός επιταχυντής σωματιδίων στον κόσμο. Ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων είναι ο πιο γνωστός από τους επιταχυντές του εργαστηρίου.\r\n\r\n\r\n\r\n SNOLAB\r\n\r\nΗ λέξη SNOLAB προκύπτει από το Sudbury Neutrino Observatory Lab (= Παρατηρητήριο Νετρίνων του Σαντμπουρι). Το εργαστήριο 2 χιλιόμετρα κάτω από το ορυχείο Βάιλ Κράιτον. Ενώ οι ανθρακωρύχοι εργάζονται για την παραγωγή νικελίου, οι ερευνητές στο SNOLAB επικεντρώθνονται στην Αστροσωματιδιακή Φυσική. Ανάμεσα στα πολλά προτζεκτ του, το κεντρικό αφιερωμένο στην μελέτη της σκοτεινής ύλης.\r\n\r\n\r\n\r\nΠηγή: parapolitika