Σαμοθράκη. Ουρανόεσσα. Το νησί των Μεγάλων Θεών. Ιερή χώρα και “Ζαθέη” (- δηλαδή Σεπτή και Αγιότατη) όπως αναφέρει ο Όμηρος. Ατενίζοντας αυτό το επιβλητικό βουνό καταμεσής του πελάγους, ο συγγραφέας Κώστα Κρομμύδας αφουγκράστηκε την ενέργεια που το περιβάλλει, αφέθηκε στο απόκοσμο συναίσθημα που προκαλεί και καταδύθηκε με τη εξαίσια πένα του στα αρχαία μυστήρια και τους θησαυρούς που κρύβουν τα χώματά του. Με επίκεντρο την ασύνορη αγάπη και συνοδοιπόρο τη λυρική γραφή του, αποτύπωσε στο χαρτί δυο σαγηνευτικές ιστορίες ζωής που τις χωρίζει ο χρόνος αλλά τις ενώνει περίτεχνα η φτερωτή Νίκη και η Μεγάλη Μητέρα της λατρείας των Καβειρίων Μυστηρίων. Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που μιλάει στην καρδιά, αναδεικνύει το μεγαλείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και μας ταξιδεύει στο χρόνο και το χώρο…\r\nΣτα δύσκολα χρόνια του Εμφυλίου πολέμου ο αρχαιολόγος Ανδρέας Στάης επιστρέφει στη γενέτειρά του, τη Σαμοθράκη, αναζητώντας απεγνωσμένα να εντοπίσει το κεφάλι του αγάλματος της φτερωτής Νίκης που φιλοξενείται στο μουσείο του Λούβρου. Με μια ομάδα Αμερικανών συναδέλφων ξεκινούν τις ανασκαφές με πάθος. Η παρουσία τους στο νησί θέτει σε επιφυλακή την οικογένεια Βάρβη, καθώς δεν θέλουν οι ανασκαφές να αγγίξουν τα ιερά χώματα του κτήματός τους. Εντελώς απροσδόκητα στο νησί καταφτάνει μια γυναίκα, που έχει στιγματίσει, εν αγνοία της, την καρδιά και το μυαλό του Ανδρέα, και οι εξελίξεις στην προσωπική του ζωή και στην πορεία των ερευνών θα είναι καταιγιστικές και άκρως δραματικές…. Χρόνια αργότερα, ο θάνατος μιας ιδιαίτερης γυναίκας, θα φέρει έναν άλλον Αντρέα στα πάτρια εδάφη των παππούδων του. Εκεί θα βρεθεί αντιμέτωπος με το παρελθόν αλλά και με τις μυστηριακές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στην Ουρανόεσσα. Η Μοίρα έχει υφάνει στον αργαλειό της έναν μοναδικό κέντημα που θα ενώσει δυο ψυχές για πάντα όπως τότε … Θα καταφέρουν να σπάσουν τα δεσμά του παρελθόντος και ν’ αντέξουν τις αλήθειες που θα βγουν στην επιφάνεια αμείλικτες;\r\n\r\nΈνα πολυδιάστατο μυθιστόρημα που γεννά συναισθήματα έντονα και δυνατά με φόντο το μαγευτικό τοπίο της Σαμοθράκης. Κινείται με βήματα σταθερά ανάμεσα στη δίνη του φρικτού εμφυλίου που σκόρπισε το μίσος και τον πόνο, και στο σήμερα. Δεν αναμειγνύει το τότε και το τώρα, αλλά διηγείται με χρονολογική σειρά και λογική συνέχεια. Το “μπαλκόνι του ουρανού” αποτελεί το σημείο μηδέν όπου ενώνονται με βαθιά συγκίνηση το παρελθόν με το παρόν, και σηματοδοτεί την αρχή για την αποκάλυψη των θαμμένων μυστικών που ταλάνισαν ανθρώπινες ψυχές για χρόνια. Η πλοκή μεστή, συγκροτημένη, γεμάτη ανατροπές και γεγονότα που προσφέρουν την κάθαρση των ηρώων αλλά και του αναγνώστη.\r\n\r\nΟι χαρακτήρες απτοί, γεμάτοι πάθη και ανασφάλειες αλλά και με ένα απύθμενο πάθος για να πετύχουν το στόχο τους. Ρισκάρουν, διακινδυνεύουν, τολμούν. Δεν μπορούν να χαλιναγωγήσουν τα αισθήματά τους, λειτουργούν αυθόρμητα, και οδηγούνται σε λανθασμένες αποφάσεις που στιγματίζουν το μέλλον τους για πάντα. Ξεπερνούν τα στερεότυπα της κλειστής κοινωνίας και ζουν τον έρωτα στα άκρα, πέρα από κοινωνικές συμβάσεις και πρέπει. Αγαπούν απόλυτα, και η δύναμη της ψυχής τους καταφέρνει να σπάσει τα δεσμά του χρόνου και να μείνει αλώβητη από την κακεντρέχεια. Ο Βασίλης, η Ζωή, ο Αντρέας, η Ελίζαμπεθ, η Ηρώ μα και ο Νικόλας, η Μαρίκα, ο Σίμωνας ο Αλέξανδρος ακολουθούν τα μονοπάτια της φωτιάς και αναμετρώνται με σθένος με τη λαίλαπά της, προκαλώντας ένα χείμαρρο συναισθημάτων στον αναγνώστη. Αγωνία και συγκίνηση, δίνει η μια τη σκυτάλη στην άλλη, δημιουργώντας ατέρμονους κύκλους γύρω από την ακέφαλη Νίκη και την ασίγαστη έλξη που γεννιέται στις καρδιές. Όταν συνειδητοποίησα το λόγο που ο Αντρέας Στάης χαμογέλαγε εκείνο το βράδυ που όλα χάθηκαν και άλλαξαν, άφησα τα δάκρυα μου ελεύθερα χαμογελώντας και εγώ.\r\n\r\nΕιλικρινά έμεινα άφωνη από τις εκπληκτικές περιγραφές του τοπίου, καθώς ο λόγος του συγγραφέα, λιτός και καθαρός, κατάφερε να μεταδώσει τη σαγήνη που ασκεί η Σαμοθράκη σε κάθε επισκέπτη. Οι βάθρες του Φονιά, οι χείμαρροι, οι σπηλιές, τα απόκρημνα βράχια, ο καταπράσινος όγκος του νησιού πήραν σάρκα και οστά, μου μετέδωσαν τη γαλήνη του τοπίου, και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να κολυμπήσω στα παγωμένα νερά και ν’ ακούσω την καρδιά που χτυπά. Και μέσα σ’ αυτό το ονειρικό σκηνικό, η λεπτομερής αποτύπωση των Καβειρίων μυστηρίων σε οδηγεί στο Ιερό των Μεγάλων Θεών και παρακολουθείς σαν υπνωτισμένος τις αρχαιοελληνικές τελετές μύησης, βλέπεις εκστασιασμένος τις μεγαλόπρεπες φωτιές και μαθαίνεις ένα άγνωστο κομμάτι της πλούσιας ιστορίας μας.\r\n\r\nΤαυτόχρονα η “Ουρανόεσσα” αποτελεί έναν φόρο τιμής σε όλους εκείνους τους αρχαιολόγους που με αυταπάρνηση και πίστη προσπαθούν καθημερινά ν’ ανακαλύψουν κομμάτια του ένδοξου παρελθόντος μας, να αφουγκραστούν τις φωνές του χθες και να φέρουν στην επιφάνεια κομμάτια του πολιτισμού μας. Με πείσμα, πάθος, αγώνα και αντίξοες συνθήκες, ακολουθούν τις ενδείξεις, ελπίζουν, απογοητεύονται αλλά δεν σταματούν. Γιατί αγαπούν το χθες και παλεύουν για να προσφέρουν περισσότερη λάμψη στο παρελθόν και μια σπίθα αισιοδοξίας στο σήμερα…\r\n\r\nΈνα ταξίδι μύησης στην ιστορία, την πολιτιστική μας κληρονομιά, στην πίστη στα ιδανικά μας, στην απόλυτη αγάπη…\r\n\r\nΤΙΤΛΟΣ : «ΟΥΡΑΝΟΕΣΣΑ»\r\nΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ\r\nΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ\r\nΚΡΗΤΙΚΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ