Μπορεί μια γυναίκα να ζήσει μόνη της και να είναι απόλυτα ευτυχισμένη; Στη Νότια Ινδία, σ’ ένα τρένο με προορισμό το Κανιακουμάρι στο Ακρωτήριο Κομόριν, έξι γυναίκες ξεγυμνώνουν τις ψυχές τους χωρίς φόβο και πάθος. Μοιράζονται ένα κουπέ κυριών αλλά και τα μυστικά της ζωής τους, γιατί γνωρίζουν εκ των προτέρων πως ποτέ δεν θα ξανασυναντηθούν. Απελευθερωμένες από ενοχές, φοβίες, τύψεις και ταμπού, εξομολογούνται συγκλονιστικές αλήθειες και τολμούν να αλλάξουν το πεπρωμένο τους με όποιο τίμημα. Γυρνούν την πλάτη σε μια κοινωνία που αρνείται κάθε ευτυχία και απόλαυση στις γυναίκες και βρίσκουν η καθεμιά τον τρόπο να υπερβούν τα στερεότυπα και να διεκδικήσουν τις επιθυμίες τους. Σπάνε τα δεσμά τους και ακολουθούν τη φωνή της καρδιάς τους. \r\nΠρωταγωνίστρια είναι η Ακίλα. Μια γυναίκα 45 ετών που ζει με την οικογένεια της αδερφής της και ανέχεται χρόνια ολόκληρα τα “πρέπει” της κλειστής κοινωνίας που ανατράφηκε. Έχοντας χάσει σε νεαρή ηλικία τον πατέρα της και όντας η μεγαλύτερη από όλα της τα αδέρφια, ανέλαβε να εξασφαλίζει τα προς το ζην για την οικογένειά της, αγνοώντας κάθε της ανάγκη. Ένα πρωινό, αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι δεν είναι πραγματικά ευτυχισμένη και, αποφασίζει να κάνει ένα μακρινό ταξίδι με το τρένο για να βρει τις απαντήσεις στα ερωτήματα που αναστατώνουν την ψυχή της. Βρίσκεται λοιπόν σ’ ένα κουπέ κυριών και απευθύνει ένα ερώτημα στις πέντε γυναίκες που συνταξιδεύουν : μπορεί μια γυναίκα να τα βγάλει πέρα μόνη της; Η Τζανάκι, η Σίλα, η Μάργκαρετ, η Πράμπα Ντέβι και η Μαρικολάντου, αφηγούνται τις συναρπαστικές ιστορίες της ζωής τους, συνθέτοντας το πάζλ μιας ολόκληρης κοινωνίας και αναδεικνύοντας με γλαφυρότητα της θέση της γυναίκας σ’ αυτήν.\r\n\r\nΜε μια γραφή δωρική και απαλλαγμένη από συναισθηματισμούς, η συγγραφέας κατορθώνει να αποτυπώσει με καθαρότητα την προδιαγεγραμμένη μοίρα των γυναικών στην Ινδία, ακολουθώντας μια φεμινιστική προσέγγιση. Μέσα από τις αφηγήσεις των έξι διαφορετικών αυτών γυναικών έρχεται να εμφυσήσει την ελπίδα ότι κάθε γυναίκα μπορεί και πρέπει να διεκδικήσει το δικό της μερίδιο στην αγάπη, στην κατανόηση, στον αυτοσεβασμό, στην εσωτερική πληρότητα. Εμμένει και επιμένει πως ο γάμος δεν είναι πάντα η ιδανική κατάσταση, και πώς πρέπει ν’ απαλλαχθεί η κοινωνία από αυτό το αναχρονιστικό στερεότυπο. Η γραφή της σαν χαμαιλέοντας προσαρμόζεται στην προσωπικότητα κάθε γυναίκας. Αλλάζει ύφος, τόνο και πρόσωπο αφήγησης (ανάμεσα σε πρώτο και τρίτο ενικό) με εξαιρετική ευκολία και άνεση.\r\n\r\nΚάθε ηρωίδα είναι αντιμέτωπη με τη ζωή της, προσπαθώντας ν’ αντιληφθεί το νόημα στις συγκεχυμένες γραμμές της. Μετά από προσποίηση χρόνων, βρίσκονται όλες αντιμέτωπες με τον ίδιο τους τον εαυτό και αποφασίζουν ν’ αδράξουν την ευκαιρία και να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στους κανόνες. Με θάρρος και θράσος, αψηφώντας τους φόβους τους και τις τύψεις τους. Αφήνουν ελεύθερα τα ένστικτά τους και ρίχνουν στον καιάδα τη σιωπή, την υποταγή, την ανοχή που όριζαν μέχρι πρότινος την καθημερινότητά τους. Μια καθημερινότητα απαράλλαχτη, μονότονη, αδιατάρακτη. Ένα πληκτικό ταξίδι. Συνειδητοποιούν το πέρασμα των χρόνων και τρομάζουν με όσα έχασαν και όσα στερήθηκαν και επιτέλους τολμούν. Τολμούν να ζήσουν χωρίς περιορισμούς ή το φόβο της κριτικής του περίγυρου. Τολμούν ν’ αλλάξουν.\r\n\r\n”Δεν θέλω να πω οτι οι γυναίκες είναι αδύναμες. Οι γυναίκες είναι δυνατές. Οι γυναίκες μπορούν να κάνουν τα πάντα, το ίδιο καλά με τους άντρες. Οι γυναίκες μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα. Αλλά η γυναίκα πρέπει ν’ αναζητήσει μέσα της αυτή τη φλέβα δύναμης, Δεν φανερώνεται μόνη της.”\r\n\r\nΈνα δυνατό μυθιστόρημα για τις γυναίκες και την αναζήτηση της προσωπικής τους ελευθερίας.\r\n\r\nΤΙΤΛΟΣ : «ΚΟΥΠΕ ΚΥΡΙΩΝ»\r\nΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : ΑΝΙΤΑ ΝΑΪΡ\r\nΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΗΓΗΣΗ\r\n\r\n\r\nΚΡΗΤΙΚΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ\r\n\r\n