Την κορυφή του κόσμου κατέκτησε τα ξημερώματα ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.

Ο μικρός Γιάννης από τα Σεπόλια, παιδί μεταναστών από την Νιγηρία που γεννήθηκε στην Ελλάδα και πέρασε μεγάλες δυσκολίες στη ζωή του, κατάφερε να πετύχει το όνειρό του.

Πανηγύρισε με την ψυχή του ως μεγάλος σταρ που είναι πλέον την κατάκτηση του πρωταθλήματος στο NBA με τους Μπακς, όμως δεν ξέχασε από που προέρχεται, τι έκανε η μητέρα του για να μεγαλώσει εκείνον και τα αδέρφια του σωστά, και ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έτρεξε να πανηγυρίσει τη χαρά του!

Παρόλα αυτά, υπάρχουν ακόμα και σήμερα άνθρωποι που δεν μπορούν να χωνέψουν την επιτυχία αυτή, όπως δεν μπορούν να βλέπουν και άλλα παιδιά που διακρίνονται στο χώρο τους, όπως τον Στέφανο Τσιτσιπά ή τη Μαρία Σάκκαρη που στέκονται σε εξωαγωνιστικά θέματα για να μειώσουν πως διαπρέπουν στα κορτ του τένις τα τελευταία χρόνια.

Ακόμα και σήμερα που η εγκληματική οργάνωση βρίσκεται εκεί που της αξίζει, πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, υπάρχουν κάποιοι που συμμερίζονται τις ίδιες με εκείνη απόψεις. Ότι ο Γιάννης δεν είναι Έλληνας, είναι Νιγηριανός και πρώτα ανέφερε την ιδιαίτερη πατρίδα του και όχι την Ελλάδα στις δηλώσεις του.

Ότι ο Γιάννης δεν είναι συνεπής στο ραντεβού του με την Εθνική Ελλάδας, επικαλούμενος διάφορες δικαιολογίες περί τραυματισμών ή άλλα θέματα για να μην αγωνιστεί με το εθνόσημο στις κατά καιρούς διοργανώσεις που καλείται να δώσει το «παρών».

Ότι ο Γιάννης ξέχασε από πού ξεκίνησε, ότι δεν στηρίζει κανέναν από την γειτονιά που μεγάλωσε, ότι, ότι, ότι…

Ας πιάσουμε το τελευταίο κομμάτι, τη γειτονιά του. Ο Γιάννης Τζίκας, ο άνθρωπος που στιγμάτισε τη ζωή του «Greek Freak» στα παιδικά του χρόνια, βοηθώντας με το δικό του τρόπο εκείνον και τα αδέρφια του, σήμερα πανηγύρισε, κερνώντας σαμπάνιες τους περαστικούς ή όσους θέλησαν να παρακολουθήσουν στην καφετέριά του τη μεγάλη μάχη του σταρ των Μπακς. Μάλιστα, τόνισε πως ο Γιάννης δεν οφείλει σε κανέναν τίποτα, παρά μόνο στον ίδιο του τον εαυτό, αφού έφερε εις πέρας το μεγάλο όνειρό του.

Πάμε τώρα στο κεφάλαιο «Νιγηρία – Ελλάδα». Ο Γιάννης ουδέποτε έκρυψε την αγάπη του για τη Νιγηρία, αφού εκεί γεννήθηκαν και μεγάλωσαν οι γονείς του, οι οποίοι ως μετανάστες ήρθαν για μία καλύτερη ζωή στην Ελλάδα, την οποία τα χρόνια της δικής του αθωότητας κάποιοι πήγαν να… αποτελειώσουν, πιστεύοντας ότι έτσι θα κάνουν έναν κόσμο καλύτερο.

Μόνο που ο κόσμος μας μπορεί να γίνει καλύτερος μόνο με χαρακτήρες όπως του Γιάννη ή του κάθε Γιάννη, που δεν ξεχνούν από πού προέρχονται και παρά το μεγαλείο τους, συνεχίζουν να αναφέρουν τις δυσκολίες που βίωσαν. Όπως εκείνες που πέρασε η μητέρα του για να τον μεγαλώσει όπως μπορούσε στα Σεπόλια και στου Ζωγράφου.

Σε ό,τι αφορά το κεφάλαιο, Εθνική ομάδα, αυτό είναι ένα περίπλοκο ζήτημα που δεν έχει καμία μα καμία σχέση η διάθεση του Γιάννη να αγωνιστεί με το εθνόσημο. Όντως τα προηγούμενα χρόνια αντιμετώπισε κάποιους ανησυχητικούς τραυματισμούς ή είχε ενοχλήσεις που θα έβαζαν σε κίνδυνο την καριέρα του, αλλά και το όλο πρότζεκτ που έκτιζαν οι ομοσπονδιακοί προπονητές πάνω σε εκείνον ή γύρω από εκείνον για να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αν κάποιος καλούταν να πάρει ένα τέτοιο ρίσκο και έσκασε η στραβή, πώς θα αντιδρούσε; Τι θα έκανε σε μία τέτοια περίπτωση;

Για αυτό καλύτερα να βάζουμε τη γλώσσα μας στο μυαλό, αν υπάρχει, και μετά να ξεστομίζουμε ό,τι μας έρχεται στο κεφάλι για έναν άνθρωπο που πλέον αποτελεί τον καλύτερο διαφημιστή της Ελλάδας σε όλον τον κόσμο. Έναν άνθρωπο που το παρατσούκλι του παραπέμπει σε Ελλάδα και από την πρώτη στιγμή ανακοινώθηκε στο διεθνές στερέωμα ως ο «Γιάννης από την Αθήνα, την Ελλάδα»!