Στα τυχερά παιχνίδια εναποθέτουν τις τελευταίες τους ελπίδες για επίλυση των οικονομικών τους προβλημάτων πολλοί Έλληνες.\r\n\r\nΌπως προειδοποιεί όμως το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) πολύ εύκολα η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει και να γίνει παθολογική.\r\n\r\nΗ προβληματική σχέση με τον τζόγο, ειδικά όταν είναι σε αρχικό στάδιο, δεν αναγνωρίζεται συχνά ως πρόβλημα. Υπάρχουν, όμως, κάποιες βασικές αρχικές ενδείξεις που συντελούν στη διαπίστωση ότι κάποιος έχει προβληματική σχέση με τον τζόγο:\r\n\r\n Σύμφωνα με το ΚΕΘΕΑ, χαρακτηριστικά αρχικά «συμπτώματα» του παθολογικού τζογαδόρου είναι τα εξής:\r\n\r\n-Αδικαιολόγητη απουσία από το σπίτι ή την εργασία\r\n\r\n-Έλλειψη χρημάτων από τραπεζικούς λογαριασμούς, αδικαιολόγητη υπερχρέωση πιστωτικών καρτών\r\n\r\n-Έλλειψη διάθεσης για εργασία, χαμηλή παραγωγικότητα\r\n\r\n-Απόσυρση και απομάκρυνση ακόμα και από τα οικεία πρόσωπα\r\n\r\n-«Παράξενη συμπεριφορά» (ψέματα, αδιαφορία, εκνευρισμό, μεταπτώσεις στη διάθεση)\r\n\r\nΟ μέσος εξαρτημένος από το τζόγο είναι 43 ετών, παντρεμένος, με σταθερή διαμονή και απασχόληση. Παίζει κυρίως παιχνίδια με αθλήματα και καταναλώνει 5-10 ώρες την ημέρα για να μελετήσει πριν παίξει.\r\n\r\nΚάθε βδομάδα ξοδεύει 200-800 ευρώ, παρότι αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Η ηλικία της προβληματικής ενασχόλησης ξεκίνησε μεταξύ 23-35 ετών.