Στην Ελλάδα της ανέχειας και της εξαθλίωσης, γεννιούνται οι πρώτες φαβέλες από οικογένειες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και δυσκολεύονται να καλύψουν ακόμα και τις βασικές τους ανάγκες. \r\n\r\nΑνθρωποι που δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να καταβάλουν ούτε το ενοίκιο ενός μικρού διαμερίσματος ή το χαράτσι του σπιτιού τους, να πληρώσουν τον λογαριασμό της ΔΕΗ αλλά και το πετρέλαιο, εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και ζουν μόνιμα πια σε τροχόσπιτα ή σκηνές σε οργανωμένα κάμπινγκ της Αττικής και της περιφέρειας που λειτουργούν ολόκληρο τον χρόνο.\r\n\r\nΟι περισσότεροι από αυτούς είναι ιδιοκτήτες τροχόσπιτων, οι οποίοι τις καλές εποχές τα χρησιμοποιούσαν για τις καλοκαιρινές τους διακοπές ταξιδεύοντας στην Ελλάδα.\r\n\r\nΣήμερα, τα τροχόσπιτα των 7 τ.μ. είναι το μοναδικό τους σπίτι. Στη Νέα Κηφισιά, στη Νέα Μάκρη, στην Κινέττα, αλλά και σε πολλές ακόμη περιοχές σε ολόκληρη τη χώρα, τα κάμπινγκ που λειτουργούν όλο τον χρόνο έχουν μετατραπεί σε σύγχρονες φαβέλες και φιλοξενούν, με ελάχιστο κόστος, άνεργους πολίτες αλλά και χαμηλόμισθους οικογενειάρχες που παλεύουν για την επιβίωση.\r\n\r\nΠρώην ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, δημόσιοι υπάλληλοι, υψηλόβαθμοι ιδιωτικοί υπάλληλοι, νέοι που δεν βρίσκουν δουλειά, αλλά και γυναίκες με παιδιά κατέφυγαν στα κάμπινγκ για να μη βρεθούν στον δρόμο.\r\n\r\nΤους καλοκαιρινούς μήνες έρχονται αντιμέτωποι με τις υψηλές θερμοκρασίες και τον χειμώνα η διαβίωση γίνεται πιο δύσκολη, με τα λασπόνερα στην είσοδο του «σπιτιού» τους και το κρύο να αποτελούν γι’ αυτούς καθημερινότητα. Το ετήσιο κόστος της ενοικίασης του χώρου δεν ξεπερνάει τα 1.600 ευρώ.\r\n\r\nΤο εσωτερικό ενός τροχόσπιτου περιλαμβάνει ένα μονό ή διπλό κρεβάτι, ένα WC, μια μικρή κουζίνα με γκάζι και μικρούς αποθηκευτικούς χώρους.\r\n\r\nΣτην είσοδο του τροχόσπιτου οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ενσωματώσει μια μεγάλη σκηνή η οποία είναι προέκταση του τροχόσπιτου προκειμένου να τοποθετήσουν ένα μικρό τραπέζι και δυο-τρεις καρέκλες. Το δάπεδο στο μικρό τους σαλονάκι είναι στρωμένο από πλακάκια ή τσιμέντο.\r\n\r\nΣήμερα, οι οικογένειες που ζουν μόνιμα σε κάμπινγκ ξεπερνούν τις τριακόσιες και, όπως τονίζουν οι ιδιοκτήτες των χώρων κάμπινγκ, ο αριθμός εκείνων που επιλέγουν να μείνουν μόνιμα στους χώρους κατασκήνωσης αυξάνεται κάθε μήνα!\r\n\r\nΕκείνοι που έχουν δικό τους τροχόσπιτο μπορούν να μεταφερθούν άμεσα, ενώ κάποιοι που δεν διαθέτουν, νοικιάζουν και το μετατρέπουν σε σπίτι. Σύμφωνα με την κυρία Βάνα Χιώτη, ιδιοκτήτρια του κάμπινγκ «Γλάρος» στην Κινέττα, «τα τελευταία δύο χρόνια 45 οικογένειες ζουν μόνιμα στο κάμπινγκ.\r\n\r\nΕλάχιστοι από αυτούς που κάνουν λίγα μεροκάματα τον μήνα στην Αθήνα φεύγουν για δυο-τρεις μέρες και μετά επιστρέφουν και πάλι εδώ. Στο σπίτι τους».\r\n\r\nΟ κ. Γιώργος Βιδάλης, ιδιοκτήτης κάμπινγκ στη Νέα Κηφισιά, αναφέρει ότι όλο και περισσότερες οικογένειες απευθύνονται στο κάμπινγκ προκειμένου να μάθουν πληροφορίες για τη διαμονή τους σε αυτό. «Κάθε μέρα χτυπάει το τηλέφωνο από οικογενειάρχες που ζητούν να μάθουν πληροφορίες για το κάμπινγκ. Δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, όπως μας λένε, και θέλουν να μάθουν το κόστος και τις παροχές του κάμπινγκ».\r\n\r\nΗ κυρία Αλεξάνδρα Κορωναίου, κοινωνιολόγος, λέει ότι «οι φαβέλες είναι παραγκουπόλεις οι οποίες εμφανίζονται από τη μάζα φτωχών ανθρώπων σε φτωχές ή υπανάπτυκτες χώρες. Ανθρωποι που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας αναζητούν ένα μέρος για τη μόνιμη διαμονή τους προκειμένου να επιβιώσουν. Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται τόσο σε αραβικές χώρες όπως η Αίγυπτος, όπου οι άνθρωποι συναθροίζονται σε κοιμητήρια, αλλά και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, κυρίως τη Βραζιλία.\r\n\r\nΠλέον το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στην Ελλάδα του μνημονίου, καθώς οι άνθρωποι ψάχνουν απεγνωσμένα τρόπους επιβίωσης. Πρόκειται για άνεργους ή χαμηλόμισθους, οι οποίοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, και μοναδική λύση για να επιβιώσουν είναι το κάμπινγκ. Το φαινόμενο αυτό παρουσιάζει έξαρση όταν η φτώχεια είναι έντονη και υποχωρεί σταδιακά όταν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη. Δυστυχώς το παράδειγμά τους θα το ακολουθήσουν και άλλες ελληνικές οικογένειες».\r\n\r\nΠηγή: Πρώτο Θέμα