Για το πόσο κοντά έφτασε στο θάνατο εξαιτίας του προβλήματος βουλιμίας που αντιμετώπιζε μίλησε η -χάλκινη Ολυμπιονίκης του Σίδνεϊ- Ειρήνη Αϊνδιλή σε δυο διαδοχικές συνεντεύξεις της.\r\n\r\n«Τον πρώτο μου εμετό τον έκανα μετά από ένα τραυματισμό που με ανάγκασε να μείνω 3 μήνες εκτός ομάδας και από εκεί που είχα 12 ώρες προπόνηση, ξαφνικά βρέθηκα να κάθομαι γιατί είχα νάρθηκα και πατερίτσες. Για να μην παχύνω, επειδή δεν έκανα καύσεις, έτρωγα για 3 βδομάδες ένα γιαούρτι την ημέρα και όταν άρχισα να τρώω κάτι παραπάνω, πάχαινα. Μετά μου έγινε συνήθεια. Το 2002 έφτασα να κάνω 6 εμετούς την ημέρα και υπήρχαν και μέρες που έκανα 7 φορές. Έβλεπα ότι δεν πήγαινε άλλο, πνιγόμουν στον ύπνο μου, επειδή γινόταν παλινδρόμηση. Έφυγα από την Ελλάδα γιατί ήταν δύσκολο, είναι ψυχολογική ασθένεια και έπρεπε να αποθεραπευτώ και ν’ αποφασίσω ότι έχει σταματήσει η ρυθμική γυμναστική για μένα. Ήταν δύσκολο να σταματήσω εν όψει 2004, αλλά έπρεπε να ξεφύγω. Ο γιατρός μου είχε πει ότι αν δεν σταμάταγα, είχα μόνο 3 μήνες ζωής». Αυτό δήλωσε η Ειρήνη Αϊνδιλή στα πλαίσια συνέντευξης που έδωσε στο queen.gr.\r\n\r\nΟι Καλύτερες Προσφορές και Κουπόνια Απευθείας στο Email σου!\r\n\r\nΠροσθέτοντας πως «όταν σταμάτησα έβαλα 25 κιλά και πέταξα όλες τις ζυγαριές. Όταν γύρισα από την Αμερική το 2010 έκανα ένα αθλητικό σωματείο στη Χαλκίδα και ποτέ δεν έχω ζυγίσει αθλήτριά μου, παρότι μερικές έχουν ένα μικρό προβληματάκι με τα κιλάκια».\r\n\r\nΕνώ αντίστοιχες αποκαλύψεις έκανε και στην τηλεοπτική εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου στην οποία εμφανίσθηκε.\r\n\r\nΤέλος, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η περιγραφή της για το τι έγινε όταν ολοκληρώθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Σίδνεϊ: «Ο Πύρρος πήρε 9 κιλά σε μια βδομάδα. Όλοι πεινούσαμε. Ο Μιχάλης ο Μουρούτσος έπρεπε παραδείγματος χάρη να είναι 65 κιλά, αν έβαζε 100 γραμμάρια άλλαζε κατηγορία, πήγαινε στην επόμενη, το ίδιο και ο Πύρρος. Τους είχαν όλοι την ώρα στη σάουνα και μακριά από τα φαγητά να μην βλέπουν τίποτε. Εμείς πήραμε το μετάλλιο το Σάββατο και μέχρι τη Δευτέρα είχαμε βάλει 4 κιλά. Μας έκαναν μια τελετή λήξης για να μας τιμήσουν και δεν μας κούμπωναν τα ρούχα μας».