Το «καμπανάκι» του κινδύνου για το μέλλον του ελληνικού αθλητισμού έκρουσε o Aντώνης Βλοντάκης. Ο Έλληνας πολίστας μίλησε, επίσης, για την κατάσταση στο χώρο του πόλο, για την απόφαση του να μην αποχωρήσει τελικά από την ενεργό δράση και για το ό,τι βρίσκεται πλέον στην δεύτερη θέση των top scorers της Α1.\r\n\r\nΑναλυτικά, ο Αντώνης Βλοντάκης μίλησε στον NovaΣΠΟΡ FM 94,6 για:\r\n\r\n-την απόφαση να επιστρέψει στη δράση: «Δεν θα μπορούσα να συνεχίσω να παίζω πόλο όπως τα προηγούμενα χρόνια, δηλαδή να κάνω πρωταθλητισμό. Έκανα πέρα για να πάρουν κι άλλοι σειρά. Όμως από τη στιγμή που είπα ότι θα σταματήσω, με έπιασε μία μικρή κατάθλιψη, μια μελαγχολία. Ήρθε η πρόταση των Χανίων για να βοηθήσω την ομάδα να σωθεί. Με έριξαν στο φιλότιμο, δεν δυσκολεύτηκα και πολύ να το πω το ναι για να λέμε την αλήθεια και μπορώ να πω ότι απολαμβάνω το πόλο περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά. Πλέον για μένα είναι χόμπι το πόλο».\r\n\r\n-το ότι είναι πλέον δεύτερος σκόρερ όλων των εποχών στο πρωτάθλημα: «Δεν σκεφτόμουν ποτέ στη ζωή μου τα γκολ. Δεν κρατούσα ποτέ στατιστικά και πάντα έβαζα τον εαυτό μου κάτω από την ομάδα. Έχω παίξει σε όλες τις θέσεις εκτός από τερματοφύλακας. Η επίδοση του Γιώργου Αφρουδάκη που είναι πρώτος είναι άπιαστη. Ο δεύτερος δεν είναι τίποτα (γέλια)».\r\n\r\n-την καριέρα του και για το ποιος θεωρεί πως είναι καλύτερος πολίστας: «Πρέπει να είσαι και λίγο… ανώμαλος για να συνεχίσεις να παίζεις. Θεωρώ πως είμαι από τους τυχερούς. Έπεσα στην καλή εποχή του αθλήματος και πετύχαμε αρκετά πράγματα. Ευτύχησα να έχω συμπαίκτες όπως ο Γιώργος Αφρουδάκης, ο Χατζηθεοδώρου, ο Μάζης και άλλοι. Μαζί στην Εθνική αλλά και σε συλλογικό επίπεδο αντιμετωπίσαμε ομάδες από τις οποίες τα προηγούμενα χρόνια χάναμε με δέκα γκολ διαφορά και φτάσαμε να τις κερδίσουμε. Ο Χατζηθεοδώρου είναι ο καλύτερος παίκτης που έχει βγάλει ποτέ η Ελλάδα και από τους καλύτερους στον κόσμο».\r\n\r\n-την ανανέωση στο ελληνικό πόλο: «Έπαιξε προχθές με τον γιο ενός πρώην συμπαίκτη μου. Λέω ‘είμαι τόσο μεγάλος πια;’ (γέλια). Ότι εγώ στα 37 και ο Αφρουδάκης και ο Χατζηθεοδώρου στα 36 είμαστε πρωταγωνιστές σε αυτή την ηλικία, είναι πρόβλημα για το ελληνικό πόλο. Με όλους τους φωστήρες που έχουμε στην πολιτική κι έχουν κόψει όλα τα προνόμια για τους αθλητές, οι μαθητές στη Δευτέρα λυκείου σταματάνε τον αθλητισμό. Φτάσαμε να έχουμε εξαιρετικές φουρνιές μέχρι την ηλικία των 16 και από εκεί και πέρα να χάνονται. Ελπίζω οι λαμπροί εγκέφαλοι που είναι στο Κοινοβούλιο να βάλουν το χέρι τους».\r\n\r\n-τα προβλήματα υποδομής στο πόλο: «Είναι τεράστιο το πρόβλημα με τις πισίνες. Η συντήρησή τους είναι πολυέξοδη, αλλά είναι τραγικό-για παράδειγμα-να παίζουμε με γηπεδούχο την Κέρκυρα στην Αθήνα. Για γέλια και για κλάματα. Κι όλα αυτά για ένα άθλημα που έχει βγάλει τόσα παιδιά από τα κακά μονοπάτια».\r\n\r\n– το αν έχει δεχθεί πρόταση να αναλάβει κάποιο πόστο (προπονητής ή κάποια άλλη θέση) από κάποιο σωματείο: «Είναι εξαιρετικά δύσκολη θέση. Άλλο να είσαι αθλητής και άλλο προπονητής. Θεωρώ ότι έχω μεταδοτικότητα, αφού παιδιά έχω, τρία μάλιστα… (γέλια) Αν έκανα κάτι, θα ήθελα να το κάνω σωστά. Θα ήθελα να ασχοληθώ με παιδιά και να δω το έργο μου μετά από χρόνια. Δεν έχω πρόταση και δεν θα μπορούσα να έχω, από τη στιγμή που συνεχίζω να αγωνίζομαι…».\r\n\r\nΓια τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στο πόλο: «Η κρίση έχει και κάποια καλά. Πλέον από το πόλο δεν βγάζεις λεφτά και θα μείνουν τα παιδιά ή κάποιοι όπως εγώ ή άλλοι συναθλητές μου. Είμαι τυχερός επειδή έπεσα στην “χρυσή” εποχή του πόλο, όμως αφορούσε ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό. Μέσα σε αυτό το διάστημα είχαμε μεγάλες επιτυχίες στο μπάσκετ και φτάσαμε μέχρι την κατάκτηση του Euro στο ποδόσφαιρο».\r\n\r\nΓια τις καλύτερες και τις χειρότερες στιγμές του: «Λένε ότι τις χαρές τις ξεχνάς και θυμάσαι μόνο τις άσχημες στιγμές σου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη απογοήτευση και τα κλάματα που έβαλα για το πρώτο πρωτάθλημα που έχασα με τον Ολυμπιακό. Νομίζω ότι αυτό μου έκανε πολύ μεγάλο καλό και πείσμωσα πολύ. Δεν πίστευα ότι μπορώ να κάνω προπονήσεις επτά ώρες την ημέρα. Καλύτερη στιγμή μου το πρώτο μου πρωτάθλημα το 1998 με τον Ολυμπιακό. Δεν θα ξεχάσω το Champions League που κερδίσαμε το 2002 πάλι με τον Ολυμπιακό. Μεγάλη μου στιγμή, επίσης, το πρώτο μου πρωτάθλημα με τον Εθνικό. Είχαν αρχίσει να λένε ότι “ο Βλοντάκης έχει τελειώσει ως αθλητής” αλλά τελικά πήραμε το πρωτάθλημα. Ήταν μεγάλη η κόντρα και έγιναν μεγάλες μάχες μεταξύ των δύο ομάδων μέσα σε αυτό το διάστημα. Είναι δύσκολο να δούμε σύντομα κάτι ανάλογο. Απίστευτη στιγμή ήταν η τρίτη θέση με την Εθνική στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μόντρεαλ. Οι λύπες με δυνάμωσαν πολύ και, αν θέλεις, με έκαναν πιο… άντρα».\r\n\r\n– το άσχημο «διαζύγιό» του με τον Ολυμπιακό: «Δεν είναι ότι λυπήθηκα, εκείνο που αισθάνθηκα ήταν απογοήτευση. Θεώρησα ότι σε αυτή την ηλικία δεν έπρεπε να με κοροϊδέψει κανένας. Έπρεπε να σεβαστούν την προσωπικότητά μου, την ηλικία μου και τα όσα έχω πετύχει. Δεν μπορούσαν να με έχουν στο περίμενε για τα χρήματα που μου όφειλαν. Εκεί κατάλαβα κάτι που μου είχε πει κάποιος στο παρελθόν ότι “όσο είσαι ψηλά θα σε στύψουν, αλλά όταν τελειώσεις θα σε πετάξουν”. Κάπως έτσι ένιωθα εκείνη την περίοδο. Δεν έχει τελειώσει αυτή η ιστορία, κάτι βέβαια που δεν θα γίνει σύντομα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να χαρίζουμε λεφτά, αφού πρέπει να συντηρήσουμε τις οικογένειές μας. Το συγκεκριμένο ζήτημα δεν αφορά μόνο εμένα, αλλά και άλλους συναθλητές μου».\r\n\r\n– την οικονομική κατάσταση στο πόλο: «Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι περισσότερο. Δεν είμαστε ποδόσφαιρο και δεν φτάνουμε ούτε καν το μπάσκετ. Έχουν γίνει πολλά λάθη και από την Ομοσπονδία. Χρειάζεται να μπει κάποιος ορεξάτος και να ασχοληθεί με αυτό. Είναι η μοναδική ομοσπονδία που δεν έχει καταφέρει ακόμα να πάρει χορηγία από τον ΟΠΑΠ. Είμαστε πιο κάτω και από κάποιο γυμνάσιο που έχει πάρει χορηγία από τον ΟΠΑΠ. Ίσως κάποιοι πιο ορεξάτοι να είχαν προσφέρει περισσότερα στο άθλημα».\r\n\r\n– το αν έχει μετανιώσει για κάποιες επιλογές του: «Η ζωή του κάθε ανθρώπου χωρίζεται σε δρόμους. Διαλέγεις και παίρνεις. Συνέχεια βρίσκεσαι σε διλήμματα. Νομίζω ότι δεν θα έκανα πίσω για κανέναν λόγο. Ίσως τα ίδια πράγματα να έκανα. Όλα έχουν να κάνουν με τη νοοτροπία και τη φιλοσοφία που έχει ως άνθρωπος. Αυτό που έκανα επειδή έτσι λειτουργούσα ως άνθρωπος»\r\n\r\n– το αν έχει συμβεί κάποιο αστείο περιστατικό όσο διάστημα είναι στις πισίνες: «Όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό, κάνουν σαν μωρά. Κάνουμε συνέχεια πλάκες ο ένας στον άλλο για να περνάει πιο ευχάριστα η ώρα. Όταν ταλαιπωρείσαι με τις προπονήσεις, κάνεις πλάκες για να ξεκουραστείς από τις υποχρεώσεις. Ήμουν ένα από τα μεγαλύτερα πειραχτήρια στις ομάδες που αγωνίστηκα. Ίσως φταίει η νοοτροπία μου ή το γεγονός ότι είμαι από την Κρήτη και ανέκαθεν ήμουν πιο χαλαρός. Μου έχουν πει ότι έχω αδικήσει τον εαυτό μου και θα μπορούσα να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Δεν συμφωνώ με αυτή την άποψη. Γενικά είχα την τάση όταν τα πράγματα δεν είναι καλά, εγώ να βλέπω την αισιόδοξη πλευρά της ζωής. Έτσι θέλω να παραμείνω… Πριν από μερικά χρόνια ο Θέμης Χατζής με είχε αποκαλέσει κουτάβι για την συμπεριφορά μου».\r\n\r\n– το αν έχει δει κάποια ανερχόμενα ταλέντα: «Έχω δει δύο-τρία παιδιά που έχουν τα φόντα να αφήσουν εποχή στο άθλημα. Βρίσκονται στη διαδικασία του ταλέντου. Το θέμα, όμως, είναι πόσο έχουν όρεξη να δουλέψουν και να κάνουν σημαντικά πράγματα στο πόλο. Χρειάζεται να βάλουν ολόκληρη τη ζωή τους κάτω από αυτό. Πρέπει να κάνουν συνέχεια προπονήσεις και να μην σκεφτούν τίποτα άλλο. Το κάθε πράγμα που θέλεις απαιτεί θυσίες. Αξίζει, πάντως, να ασχοληθούν με το άθλημα».\r\n\r\n– αν θα προέτρεπε στο μέλλον τα παιδιά του να ασχοληθούν με το πόλο: «Από τη μία θα ήθελα, αλλά από την άλλη δεν μπορώ να τους συμβουλέψω κάτι τέτοιο. Δεν θα μπορούσα να ζήσω δύο φορές ως άνθρωπος – ως αθλητής και ως πατέρας – το ίδιο πράγμα, μέσω των παιδιών μου. Τους περιμένει πολύ ταλαιπωρία και δεν ξέρω ότι αν αξίζει όλο αυτό… Η κόρη μου, Θεοδώρα, δείχνει μια τάση. Εμένα δεν με προέτρεψε κανείς να ασχοληθώ με το πόλο. Ο πατέρας μου δεν ξέρει καν κολύμπι. Δεν θυμάμαι πολλούς φίλους μου από το γυμνάσιο ή το λύκειο, όμως θυμάμαι όλους τους συμπαίκτες μου. Πολλές φορές οι γονείς μου έλεγαν να μην πηγαίνω. Μετά από ήττες ή απογοητεύσεις είχαν ασκήσει βέτο να μην πηγαίνω, όμως εγώ συνέχισα να ασχολούμαι κρυφά από εκείνους μερικές φορές. Πάντως, θα στήριζα τα παιδιά μου σε κάθε επιλογή τους. Θεωρώ ότι ο αθλητισμός είναι υγεία. Όλα τα παιδιά πρέπει να ασχολούνται με τον αθλητισμό και όλοι οι γονείς πρέπει να προτρέπουν τα παιδιά να κάνουν κάτι καλό».\r\n\r\n– τη συμμετοχή του στο talent show τραγουδιού: «Δυσκολεύτηκα να πάρω την απόφαση να ασχοληθώ με αυτό το show. Φοβήθηκα πολύ την καζούρα που θα είχα από τους συναθλητές μου ή τους φιλάθλους των αντίπαλων ομάδων. Μετά από δύο χρόνια δεν μετανιώνω καθόλου με αυτή την ιστορία. Ήταν κάτι διαφορετικό για εμένα και, παρότι έχω αγωνιστεί με 10.000 άτομα πάνω από το κεφάλι μου, το πόδι μου έτρεμε από την πρώτη στιγμή μέχρι την τελευταία που ήμουν πάνω στο σανίδι. Ήταν τρομακτικό όλο αυτό… Θεωρώ ότι το show δεν είχε να κάνει καθόλου με την φωνή. Δεν έχει σημασία αν ήμουν σωστός ή λάθος. Το κάναμε για έναν ιερό σκοπό, για τα παιδιά τον Special Olympics. Συμμετείχα με χαρά, επειδή θα βοηθούσαμε συνανθρώπους μας. Δεν έχω να αποδείξω τίποτα σε κανέναν . Η πορεία μου όλα αυτά τα χρόνια δείχνει τι άνθρωπος είμαι. Δεν χρειάστηκε σε αυτούς τους μήνες να αποδείξω ξανά ποιος είμαι. Θεωρώ ότι δεν ξέφυγα και δεν έδωσα τροφή για σχόλια εκείνη την περίοδο. Τρόμαξα στο ξεκίνημα, επειδή δεν περίμενα όλο αυτό να έχει τόση απήχηση. Εκτίμησα πολύ τη δουλειά του τραγουδιστή μετά τη συμμετοχή μου στο σόου…».\r\n\r\n– για τις σκέψεις που έκανε κατά τη διάρκεια του σόου: «Φεύγοντας από το show ήλπιζα να έστειλα έστω και ένα παιδί σε μία πισίνα. Μετά από λίγους μήνες ένας μπαμπάς μου είχε δείξει το γιό του και μου είπε ότι μέσω της παρουσίας μου σε αυτό έστειλε τον γιο του να ασχοληθεί με το πόλο. Η δύναμη της τηλεόρασης είναι πολύ μεγάλη. Είναι πολλά εκείνα που επηρεάζουν την εξέλιξη ενός αθλήματος. Εχω δει κάλυψη αγώνων στους Ολυμπιακούς Αγώνες που είναι εξαιρετική και βλέπεις τα πάντα. Υπάρχουν, όμως, και άλλες στιγμές που έχουν γίνει προχειρότητες και μία κάμερα “κυνηγάει” το τερέν. Όσον αφορά την Μαρία (Τσουρή), της είχα πει να το διασκεδάσει. Εγώ δεν το είχα διασκεδάσει και έπρεπε να το πάρει πιο χαλαρά. Νομίζω ότι τα κατάφερε εκείνη».\r\n\r\n– την παρουσία της Εθνικής στο πόλο στους Ολυμπιακούς Αγώνες: «Το να βρίσκεσαι σε Ολυμπιακούς Αγώνες είναι εξαιρετική τιμή. Δεν πρέπει πάση θυσία να φέρνουμε μετάλλιο. Πριν από 25χρόνια είχαμε ένα μετάλλιο ή δύο σε κάθε διοργάνωση μέχρι να αρχίσει η άνθηση του ελληνικού αθλητισμού και φέραμε κάποιες μεγάλες διακρίσεις. Το πόλο μπορεί να καυχιέται ότι είναι εκεί σε κάθε Ολυμπιάδα. Οι γυναίκες μας ήταν άτυχες, επειδή πήραν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Σανγκάι και δεν συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες επειδή έχασαν μόνο σε έναν προκριματικό».\r\n\r\n– τη γυναίκα του, Κορίνα Στεργιάδου, και τα όσα προσφέρει στην οικογένειά τους:\r\n\r\n«Έχω πει επανειλημμένα ότι είναι ο ήρωας μου. Αυτά που κάνει εκείνη δεν θα μπορούσα να τα κάνω εγώ. Δεν είναι δουλειά μόνο να πηγαίνεις σε ένα γραφείο και να δουλεύεις για κάποιες ώρες, αλλά να είσαι μητέρα και να έχεις full time job και να ασχολείσαι με τρία παιδιά».\r\n\r\n– το φετινό πρωτάθλημα στο πόλο: «Όπως βλέπω τα πράγμα, έχουν ξεχωρίσει δύο ομάδες. Ο Ολυμπιακός και η Βουλιαγμένη. Είναι οι μόνες που συνεχίζουν να δουλεύουν σε αυστηρά πρότυπα. Μετά ακολουθούν η Χίος και ο Παναθηναϊκός, Μετά υπάρχει ένα “καζάνι” από ομάδες που θα παλέψουν από την πέμπτη μέχρι την ενδέκατη θέση. Όσον αφορά το ποδόσφαιρο, ο Ολυμπιακός θα πάρει ξεκούραστα το πρωτάθλημα… (γέλια)».